در بخشی از کتاب گنجینه اقوام ایران میخوانیم:
سازمان اجتماعی اعراب از نظر سلسله مراتب ایلی دارای تقسیماتی است؛ بیت، کوچکترین واحد سازمان اجتماعی هموطنان عرب خوزستانی است. حموله از مجموعهی چند بیت تشکیل میشود که دارای نیای مشترک هستند. عشیره مجموعهای از چند حموله است که الزاماً همهی افراد آن از نیای واحد نیستند، فقط هستهی اصلی تشکیلدهندهی عشیره که به صورت موروثی شیخ از میان آنها انتخاب میشود از جد مشترک هستند. طایفه، از چند عشیره تشکیل شده است و هستهی تشکیل دهنده آن عشایری با نیای واحد است. اما عشایر دیگر نیز میتوانند جزء این طایفه شوند، از مجموع چند طایفه و چندین عشیره تشکیل شده است و وجود یک قبیله به معنی همخونی تمام افراد آن نیست. گاهی نیز در نتیجهی وحدت سیاسی – اجتماعی چند طایفه و عشیره، یک قبیله تشکیل میشود. قبایل عرب خوزستان هویت خود را بیشتر حفظ کردهاند.
فهرست مطالب کتاب
فصل اول: اقوام شمال (مازندران، گیلان و گلستان)
فصل دوم: قوم آذری
فصل سوم: قوم بلوچ
فصل چهارم: قوم عرب
فصل پنجم: قوم فارس
فصل ششم: قوم کرد
فصل هفتم: قوم لر